Wat was het prachtig. De lancering van ZILT op vrijdag 13 april. 4 weken voor ons vertrek. En wat hebben we genoten. Eén grootwarm bad, met prachtige lieve mensen. Geweldig. Er zijn geen woorden voor om te beschrijven hoe we dit event hebben ervaren.

s’ Nachts om 02.00 uur lag ik nog te stuiteren in mijn bed. Zoveel adrenaline. Alle mensen kwamen in mijn gedachten weer voorbij. Al die mooie woorden, de innige blikken, het meeleven, de herkenning, de mooie gesprekken. Of de boodschappen die we ontvingen, waarvan sommigen recht in de ziel binnenkwamen. Fantastisch.

Ook na de 13e mochten we genieten van heel veel bijzondere reacties. Zo geweldig te horen dat iedereen de warmte heeft ervaren en mooie, diepgaande gesprekken heeft gehad. Dat was precies het doel van de lancering van ZILT: ontmoeten, verbinden en elkaars verhalen vangen.

Dan: een week van afscheid

Afgelopen week stond in het teken van afscheid nemen. David heeft een bijzonder gezellig afscheidsetentje gehad met zijn team en ik heb 2 mooie laatste inspiratiesessies gehad met veel te veel aandacht voor mijn vertrek.

Een jaar lang begeleidde ik een verandertraject bij Surplus. Surplus doet als een van vier organisaties mee aan een pilot vanuit het Ministerie ‘Radicale verandering verpleeghuiszorg’. Aan mij de eer deze pilot te begeleiden en mensen in de verandermodus te krijgen. Mijn concrete opdracht was om mensen groter te durven laten dromen. Hoe mooi is het dat als je zelf je droom gaat leven, je anderen mag inspireren om groter te durven dromen?

Er is geen later. Er is alleen maar NU

Een van de pilotafdelingen is een gesloten afdeling met demente ouderen. Wat was dat een shock voor mij. Mijn eerste reactie kwam vanuit mijn tenen: ouder worden is zo niet oké. Uiteraard stond ik al 100% achter onze beslissing om onze droom te gaan leven. Hoe vaak roep ik niet ‘er is geen later, er is alleen maar nu’?

Doordat ik op deze afdeling terecht kwam drong het door in elke vezel. GAAN! DOEN! Er is alleen maar NU. Oud worden op deze manier is echt niet oké. Echt niet. Geloof me.

Ik krijg een dikke omhelzing

Gisteren sprak ik een vrouw die met haar zwaar demente man aan het wandelen was. Ik vertelde haar dat morgen mijn laatste dag zou zijn. Ze vroeg of ik het erg vond om te gaan. Ik vertelde haar dat ik er wat heel bijzonders voor terug krijg; het leven van onze droom. Ze werd geraakt. Ik zag het gebeuren. Geëmotioneerd vertelt ze dat ze zo blij is voor ons. Dat ze het ons zo ongelooflijk gunt. ‘Geniet er van’ geeft ze me mee ‘wij wilden ook gaan reizen maar toen werd mijn man ziek. En nu kunnen we niets meer.’ Haar woorden raken mij. Ik krijg een dikke omhelzing en alle twee huilen we.

De laatste werkdag op het land

Donderdag 26 april, onze laatste werkdagen. Alweer krijg ik 2 mooie afscheidsmomenten. Lieve woorden en omhelzingen. Als ik van de ene naar de andere locatie rijd, voel ik de vrijheid naderbij komen. Wat een bijzonder gevoel.

David daarentegen vertrekt met een kater. Een flinke kater. 13 jaar heeft hij alles gegeven aan zijn werkgever en HR besluit -zonder enig overleg- 2 beslissingen door te voeren die hem raken. Niet alleen in zijn portemonnee maar vooral in zijn hart. Ons diner voor twee dat we 2 weken gelden boekten om onze vrijheid te vieren is niet echt een succes.

Maar vanaf vandaag genieten wij fulltime van ons avontuur.

11 mei gaan de trossen los…

Exclusief voor avonturiers: de ZILTE ontmoeting

Tijdens de lancering werd ik geroepen. “José-Anne, weet je wat mij fantastisch lijkt? Ik geniet hier zo van de fijne en warme gesprekken. Er zijn hier alleen maar inspirerende mensen. Dát zou ik wel een paar dagen op ZILT willen doen. Gewoon met onbekenden een midweek op ZILT vertoeven. Zeilen en mooie gesprekken.” Ik werd enthousiast! Een nautische variant op Villa Felderhof. Lijkt jou dit ook geweldig? Schrijf je alvast in op de interesselijst. Zodra het programma vaststaat en de datum is geprikt, ontvang je van ons een bericht.

Doen?

Ja, ik heb interesse in de ZILTE ontmoeting